Recensie Therapy

De Ierse alternatieve rockgroep Therapy? uit Belfast is na drie jaar stilte terug met een nieuwe plaat ‘Disquiet’. Met deze laatste telt hun discografie nu liefst 14 studioalbums. Momenteel tourt de band doorheen Europa om hun laatste plaat voor te stellen. Alhoewel ze vooral in de UK optreden voor deze tournee, doen  ze ook nog haltes in Nederland, België en Duitsland.

Therapy? maakte zijn intrede in 1991 met hun debuut ‘Babytheeth’. De band kende zijn grootste succes door het album ‘Troublegum’ dat in ’94 verscheen. In een recent interview met Lancashire Telegraph vertelde de frontman van de groep, Andy Cairns, dat ze zeker niet van plan waren om van de nieuwe plaat een tweede ‘Troublegum’ te maken. Wel wou hij ‘Troublegum’ als vertrekpunt gebruiken: 

“Clearly it would be idiocy for us to attempt to recreate Troublegum, because that was another era and a different band line-up, but the starting point for this album for me was thinking ‘What would the protagonist of Troublegum be doing twenty years on?’”, aldus Cairns. 

De Ancienne Belgique zou wel eens hun tweede thuis kunnen zijn. Het is namelijk al de negende keer dat de Ierse band optreedt in de Brusselse venue. Van het begin tot het einde van de show hebben de Ieren bewezen dat dit een thuismatch was voor hen. 

De band wou niet per se alle schijnwerpers op het nieuwe album richten. Alhoewel ze toch voldoende nieuw materiaal hebben gespeeld, was er daarnaast nog meer als genoeg ruimte om hun klassiekers te spelen. Bij het nummer ‘Isolation’, van het album ‘Troublegum’, was het publiek al volledig uit zijn dak aan het gaan. Heel de zaal stond mee te klappen en in het midden waagden de eerste fans zich al aan een rondje crowdsurfen. 

‘Fan-fucking-tastic’. Dat zei Andy Cairns constant tussen de nummers door. Hij amuseerde zich rot op het podium en die energie kreeg hij dubbel en dik terug van zijn fans. Ook bassist Michael McKeegan en drummer Neil Cooper gingen er volledig op los tijdens elk nummer. 

 ‘Screamager’ was wellicht het nummer waarop de meeste fans stonden te wachten. Tijdens het refrein riep hij ‘Brussels make some fucking noise’, waarop de hele zaal zijn longen er uitschreeuwde. Ook bij ‘Teethgrinder’ stond heel de keet mee te zingen en namen enkele fans er ook hun luchtgitaar bij. Kort gezegd: ambiance was er constant. 

Na liefst 19 nummers zat het publiek nog op zijn honger. En de Ieren maakten meteen duidelijk hoe graag ze ons zien. In een sneltempo raasden ze zes nummers door het bisgedeelte. Een zeer stevig optreden zonder dieptepunten. 

< Elvin Vanzeebroeck >

De setlist: 

1. Still Hurts
2. Isolation
3. Die Laughing
4. Nausea
5. Idiot Cousin
6. Turn
7. Torment Sorrow Misery Strife
8. Stories
9. Words Fail Me
10. A Moment of Clarity
11. Good News Is No News
12. Fall Behind
13. Misery
14. Tides
15. Insecurity
16. Screamager
17. Teethgrinder
18. Deathstimate
19. Diane 

Bis: 

1. Knives
2. Skinning Pit
3. Long Distance
4. Potato Junkie
5. Breaking The Law
6. Nowhere